έκθεση ιδεών: ρατσισμός!

Ημέρες και ώρες κι εποχές, Ελλήνων, αλλοδαπών, μεταναστών!
Ξέρεις βέβαια πώς συμβαίνει με το αναθεματισμένο το διαδίκτυο! Ψάχνεις να βρεις κάτι και ως ναυαγός παλεύεις στη θάλασσα της υπερπληροφόρησης και της παραπληροφόρησης του διαδικτύου! Άνοιξα λοιπόν κι εγώ το blogaki των μαθητών του Γ3 ν’ αναρτήσω κάτι σχετικό με το ρατσισμό, μια που αυτό είναι το θέμα που συζητάμε στο πλαίσιο του μαθήματος της νεοελληνικής γλώσσας και λέω: δε βρίσκεις κάτι πιο φρέσκο, πιο ζωντανό να συνδέσεις τα γενικά με τα ειδικά;
Πέφτω λοιπόν καταρχήν στους αιγύπτιους αλιεργάτες της Μηχανιώνας, που η απεργία τους κρίθηκε παράνομη και καταχρηστική. Μετά σκουντουφλάω στο ΛΑΟΣ που ζητά δημοψήφισμα για το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών, γιατί φοβάται την αλλοίωση του έθνους μας, υποθέτω. Μετά ασθμαίνοντας τρακάρω σε μια ανάρτηση με τίτλο "άκου ελληνάκο"που τη βρίσκω εξαιρετική, αιχμηρή, τολμηρή. Θυμήθηκα επίσης τον Οδυσσέα Τσενάι, πάλι στη Μηχανιώνα, που τώρα σπουδάζει Ιατρική στη Βοστώνη και αυτοπροσδιορίζεται ως Αλβανός από την Ελλάδα. Μετά μπαινοβγαίνω σε δεκάδες σελίδες και blogs κι αρχίζω να παραπαίω από την αντιφατικότητα και την αστειότητα της ελληνικής κοινωνίας, την υποκρισία μικρών και μεγάλων, δημοκρατικών και φιλελεύθερων πολιτών, πολιτικών, γονιών, μαθητών και την αγανάκτηση αναμεμιγμένη με την αηδία!
«Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα». Τι να πεις λοιπόν στα παιδιά, έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα; Ποια όλα; Αυτά που τους λέμε μέσα στην τάξη περί ισότητας, διαφορετικότητας, ετερογένειας, μαγικής συνύπαρξης; Αυτά που ζούνε κάθε μέρα στο δημοκρατικό μας σχολείο και στην επίσης δημοκρατική μας κοινωνία; Αυτά που ακούνε και βλέπουν στην τηλεόραση, στο δρόμο, στο βλέμμα των μεγάλων;
Μήπως οι περισσότερες απεργίες δεν κρίνονται παράνομες και καταχρηστικές είτε είναι Ελλήνων είτε αλλοδαπών;
Μήπως στο όνομα της οικονομικής κρίσης δε γίνονται περικοπές και απολύσεις και Ελλήνων και αλλοδαπών;
Μήπως δεν έχουμε δει σχολεία που για να αποφευχθούν επεισόδια ρατσιστικά οι βαθμοί υπολογίζονται με μεγάλη "ακρίβεια" μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών μαθητών;
Μήπως δεν αποφεύγουμε να νοικιάσουμε το σπίτι μας στους «μαυρούληδες», αν και κατά τα άλλα τους συμπαθούμε;
Μήπως δεν έχουμε το νου μας όταν στο διπλανό διαμέρισμα μετακομίσει ένας Ρουμάνος ή Πακιστανός;
Μήπως δεν παίρνουμε εργάτες αλλοδαπούς στα χωράφια μας αλλά τους δίνουμε μικρότερα μεροκάματα;
Μήπως τα σπίτια μας δεν καθαρίζουν Αλβανές ή Ρωσίδες, ενίοτε και Ελληνίδες, που απλώς τις συμπονούμε;
Μήπως τα δημοψηφίσματα σε μια χώρα θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν τα αυτονόητα δημοκρατικά κι ανθρώπινα δικαιώματα;
Μήπως οι παραπομπές σε δίκες ακυρώνουν σχολεία και παιδαγωγούς που κάνουν ό,τι θα'πρεπε όλη η κοινωνία και η πολιτεία να πράξει;
Τι να πεις... λοιπόν για να αποδείξεις
ότι δεν είναι ακριβώς όπως φαίνονται τα πράγματα;
ότι δεν είμαστε όλοι "ελέφαντες";