Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Tell me Why


Ο κόσμος δεν μας προσφέρθηκε απ' τους γονείς μας, μας τον δάνεισαν τα παιδιά μας (Αφρικανική παροιμία)

Γι άλλη μια χρονιά γιορτάζεται και φέτος η παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού.
Τα δικαιώματα των παιδιών, τα δικαιώματα μεγάλων
Το δικαίωμα στην υγεία, στην εκπαίδευση
Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, στη ζωή, στο θάνατο
Άλλη μια χρονιά μας βρίσκει θλιμμένους γιατί όχι μόνο δεν αντιμετωπίσαμε το πρόβλημα του υποσιτισμού του πλανήτη αλλά γιατί δεν υπάρχει ούτε διάθεση ούτε πολιτική βούληση να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Αντίθετα οι προβλέψεις είναι πιο δυσοίωνες παρά ποτέ. Η φτώχεια αφορά όλο και περισσότερους ανθρώπους, όλο και περισσότερα παιδιά, σε όλο τον κόσμο, τον υποανάπτυκτο αλλά και τον αναπτυγμένο.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος; Με ευχολόγια! Εξάλλου δεν κοστίζουν!
Και μπορούμε να ευχόμαστε και μεις που αδυνατούμε να πράξουμε (έτσι νομίζουμε) , να ελεημονούμε, να μας πιάνουν τα κλάματα όταν αντικρίζουμε τα πεινασμένα μάτια ενός παιδιού, να συγκινούμαστε όταν η τέχνη αναδεικνύει με το δικό της τρόπο το πρόβλημα.
Κι αφού εξιλεωθούμε στο βαθμό που μπορεί ο καθένας μας, να γυρίσουμε στο μικρόκοσμο και στα μεγάλα μας προβλήματα! πότε θ' αλλάξουμε αυτοκίνητο, πότε θα κάνουμε shoping therapy για ν’ αντιμετωπίσουμε το άγχος, πότε θα ...
Δε λέω! Όλοι έχουμε στο βαθμό που αναλογεί στον καθένα τις ευθύνες μας. Αλλά το φοβερό είναι ότι κατάφεραν να μας ενοχοποιήσουν αυτοί που έχουν τις πραγματικές ευθύνες ότι είμαστε συνυπεύθυνοι όλοι.
Εμείς φταίμε για το ασφαλιστικό;
Εμείς φταίμε για τη διαφθορά;
Εμείς φταίμε για το περιβάλλον που καταστρέφουμε;
Εμείς φταίμε για όλα!
Ε, όχι!
Εμείς για το μόνο που φταίμε είναι γιατί ανεχόμαστε και δεν αντιδρούμε έντονα, αποφασιστικά, αποτελεσματικά. Δεν είναι μόνο τα δικαιώματα των παιδιών που κάθε μέρα παραβιάζονται κατάφωρα παντού κι είναι τρομερό. Είναι που φτάσαμε να δεχόμαστε ότι τελικά δε δικαιούμαστε κανένα δικαίωμα, ούτε μικροί ούτε μεγάλοι.
Αλλά για ν’ αντιδράσουμε πρέπει να ξεβολευτούμε κι αυτό δεν το μπορούμε.
Δεν έχουμε καταλάβει ότι πολύ σύντομα θα βρεθούμε στη θέση όσων συμπονούμε!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

περί δικαιωμάτων ο λόγος κι οι πράξεις ας συμβαδίσουν με την αντοχή μας!